Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem
Pierwsze pojazdy napędzane parą (1769-1830)
Powóz parowy konstrukcji Richarda Trevithicka stosowany w Londynie z 1802
Lokomotywa Trevithicka
Rakieta Stephensona
Lokomotywa Johna Blenkinsopa z 1812
Pojazd Siegfrieda Marcusa z 1889
Ford Model T z 1911
Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem napędzanym silnikiem cieplnym był parowy wehikuł francuskiego inżyniera wojskowego, Nicolasa-Josepha Cugnot, zbudowany w 1769. Pojazd Cugnot?a przeznaczony do ciągnięcia dział, był napędzany prymitywną, dwucylindrową maszyną parową, która umożliwiała jego ruch z prędkością zaledwie 4 km/h. Dlatego też, pojazd ten nie doczekał się uznania ówczesnych ludzi i szybko odszedł w zapomnienie.
W 1801 angielski inżynier Richard Trevithick reaktywował ideę użycia maszyny parowej do napędzania pojazdu. Udoskonaliwszy maszynę parową, zastosował ją do napędu, ?lokomotywy drogowej? i jako pierwszy w świecie, w 1804 przejechał pomyślnie 150 km, zabierając jednocześnie 12 pasażerów. Parowóz ten nie odniósł jednak sukcesu finansowego, i dlatego też często błędnie podaje się Rakietę George?a i Roberta Stephensonów jako pierwszy parowóz świata. Został on skonstruowany w 1829, właściwie była to udoskonalona wersja parowozów konstruowanych w poprzednich latach (pierwszą linię kolejowa George Stephenson uruchomił już w 1825). W Rakiecie zastosowano wielorurowy kocioł, który znacznie poprawił jej osiągi. Zbudowano ją głównie dla uczestnictwa w konkursie Rainhill Trials, którego zwycięska maszyna miała być używana przez kolej Liverpool ? Manchester. Rakieta zwyciężyła, ponieważ jako jedyna przetrwała wszystkie próby, a jej osiągi odpowiadały organizatorom. 15 września 1830 miał miejsce pierwszy śmiertelny wypadek w historii kolei ? podczas oficjalnego otwarcia linii Liverpool ? Manchester, zginął William Huskisson.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji
Wypuszczanie do sprzedaży nowych samochodów
Wypuszczanie do sprzedaży nowych samochodów możliwe jest po dokładnym sprawdzeniu ich stanu. Stosowanie się do takiej zasady pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim użytkownikom dróg. W przeciwnym razie mogliby oni ulegać różnym wypadkom pomimo tego, że dokonali zakupu nowych samochodów. Dlatego produkcja nowych samochodów jest bardzo poważnym przedsięwzięciem i odbywa się według stałych etapów. Najpierw doświadczeni mechanicy wykonują projekty nowych samochodów, następnie są one produkowane według ich wskazań. Po dokładnym sprawdzeniu wszystkich funkcjonalności samochodu może on trafić do sprzedaży. Zwykle jednak kupno nowego samochodu zarezerwowane jest dla osób posiadających sporą gotówkę, a inni użytkownicy dróg sięgają po samochody używane.
Skład chemiczny płynu hamulcowego
Pęcznienie elastomerów
Każdy rodzaj płynu hamulcowego wymaga indywidualnego doboru i sprawdzenia elementów układu hamulcowego wykonanych z elastomerów. Pęcznienie elastomerów pod wpływem działania płynu nie powinno przekraczać 16%, aby została zachowana właściwa współpraca i wytrzymałość części. Zanieczyszczenie płynu hamulcowego, w którym głównym składnikiem jest glikol, nawet nieznaczną ilością oleju mineralnego (płyn hamulcowy z olejem mineralnym, rozpuszczalnik) może być przyczyną zniszczenia gumowych uszczelek i awarii układu hamulcowego.
Skład chemiczny
Skład chemiczny płynu hamulcowego jest bardzo istotny z punktu widzenia wymienionych wcześniej własności. Zmiany składu chemicznego mogą poprawić niektóre własności płynu, lecz powodują najczęściej zmianę innych jego własności. Płyny hamulcowe są zazwyczaj mieszaniną eterów alkilowych glikoli etylenowych, estrów boranowych i polipropylenoglikoli z dodatkami.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yn_hamulcowy